Legal Forms in Poland

Formy organizacyjno-prawne prowadzenia działalności gospodarczej

Firma

Decydując się na podjęcie działalności gospodarczej i mając wybrany przedmiot prowadzonej działalności, musimy dokonać wyboru formy organizacyjno-prawnej. Podstawowy podział został wcześniej zasygnalizowany tj. podział na osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym przepisy ustaw przyznają zdolność prawną.

Zawsze, podejmując działalność gospodarczą, niezależnie od wybranej formy organizacyjno-prawnej, musimy dokonać ustalenia firmy, pod którą będziemy prowadzili działalność gospodarczą. Obowiązek wskazania firmy występuje zarówno przy wpisie do ewidencji działalności gospodarczej jak i przy wpisie do KRS. Zgodnie z przepisami kodeksu cywilnego przedsiębiorca działa pod firmą , która jest jego znaczeniem. Firma przedsiębiorcy powinna się odróżniać dostatecznie od firm innych przedsiębiorców prowadzących działalność na tym samym rynku. Firma nie może wprowadzać w błąd, w szczególności co do osoby przedsiębiorcy, przedmiotu działalności przedsiębiorcy, miejsca działalności, źródeł zaopatrzenia. W przypadku osoby fizycznej firmą jest jej imię i nazwisko, co nie wyklucza włączenia do firmy innych określeń np. wskazujących na przedmiot działalności
przedsiębiorcy, miejsce jej prowadzenia oraz innych określeń dowolnie obranych . Natomiast w przypadku osoby prawnej firmą jest jej nazwa. Firma zawiera określenie formy prawnej osoby prawnej, które może być podane w skrócie, a ponadto może wskazywać na przedmiot działalności, siedzibę tej osoby oraz inne określenia dowolnie
obrane . W przypadku przedsiębiorców niebędących osobami prawnymi szczegółowe wymogi dotyczące firmy
zawierają właściwe przepisy kodeksu spółek handlowych . Przedsiębiorca może posługiwać się skrótem firmy .
Natomiast firma oddziału osoby prawnej musi zawierać pełną nazwę tej osoby oraz określenie “oddział” ze wskazaniem miejscowości, w której oddział ma siedzibę . Przedsiębiorca zobowiązany jest do ujawnienia firmy i
dotyczących jej zmian we właściwym rejestrze.

Przedsiębiorstwo

Prowadząc rozważania związane z podejmowaniem działalności gospodarczej należy wskazać na dwa terminy często utożsamiane ze sobą i stosowane zamiennie, terminy, które posiadają zupełnie odmienne znaczenie prawne. Tymi terminami jest przedsiębiorca, który to termin został wcześniej omówiony i przedsiębiorstwo. Przedsiębiorstwo to podmiot gospodarczy wyodrębniony pod względem ekonomicznym, organizacyjnym i prawnym. Wyróżnia się przedsiębiorstwa jedno i wielozakładowe, przy czym zakładem jest jednostka wyodrębniona organizacyjne tzn. znajdująca się w określonym miejscu i prowadząca najczęściej jeden rodzaj działalności, zakład nie posiada samodzielności prawnej tzn. nie może samodzielnie zawierać umów z innymi podmiotami oraz nie posiada pełnej samodzielności finansowej tzn. jego dochody są dochodami całego przedsiębiorstwa.

Prowadząc rozważania nad przedsiębiorstwem, jako podmiotem służącym do prowadzenia działalności gospodarczej przez przedsiębiorcę należy odnieść się do obowiązującego prawa w tym zakresie. Podstawową regulacją prawną instytucji przedsiębiorstwa jest art. 551 kc, według którego przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej. Przedsiębiorstwo obejmuje w szczególności:

oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa (firma),
własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości,
prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych,
wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne,
koncesje, licencje i zezwolenia,
patenty i inne prawa własności przemysłowej,
majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne,
tajemnice przedsiębiorstwa,
księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W przypadku podejmowania czynności prawnych mających za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co
wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba, że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych.

Rodzaje przedsiębiorców

1) Osoby fizyczne

Najszerszym kręgiem podmiotów, o czym już była mowa, uprawnionych do prowadzenia działalności gospodarczej są osoby fizyczne. Zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa osoba fizyczna może w formach bezpośrednich podejmować i prowadzić działalność gospodarczą. Może być również uczestnikiem większych form organizacyjno-prawnych powoływanych wspólnie z innymi podmiotami, w tym z osobami fizycznymi, dla prowadzenia działalności gospodarczej. Osoby fizyczne mogą podejmować działalność gospodarczą po uzyskaniu wpisu do ewidencji działalności gospodarczej prowadzonej przez gminy. Należy również uwzględnić fakt, że formą organizacyjno – prawną dla prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby fizyczne może byc spółka cywilna, działająca na podstawie kodeksu cywilnego . Przez umowę spółki wspólnicy zobowiązują się dążyć do osiągnięcia wspólnego celu gospodarczego przez działanie w sposób oznaczony, w szczególności przez wniesienie wkładów, przy czym umowa spółki winna być stwierdzona pismem. Zgodnie z ustawą o swobodzie działalności gospodarczej prowadzenie działalności gospodarczej w tej formie jest możliwe, jednak spółka cywilna nie jest przedsiębiorcą w rozumieniu tej ustawy, przedsiębiorcami są wspólnicy spółki cywilnej i to oni podlegają wpisowi do ewidencji działalności gospodarczej.

Do praw i obowiązków wspólników należy zaliczyć:

solidarną odpowiedzialność za zobowiązania spółki,
prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki,
prawo do reprezentacji spółki,
prawo do równego udziału w zyskach i w tym samym stosunku uczestniczenia w stratach.

Spółka cywilna nie ma osobowości prawnej i należy do spółek osobowych.

2) Osoby prawne

Kolejną grupą podmiotów uprawnionych do prowadzenia działalności gospodarczej są osoby prawne. Kodeks cywilny w art. 33 określa, że osobami prawnymi są Skarb Państwa i jednostki organizacyjne, którym przepisy szczególne przyznają osobowość prawną. Osobowość prawną jednostki uzyskują z chwilą wpisania do
właściwego rejestru, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej. Przy czym ustrój, organizację i sposób działania osoby prawnej określają odpowiednie przepisy prawa. W grupie osób prawnych wymienimy tylko te, które mogą tworzyć lub w których mogą uczestniczyć osoby fizyczne.

Do osób prawnych zalicza się spółki kapitałowe, których szczególną cechą jest to, że odpowiadają one za swe zobowiązania kapitałem spółki. Przepisy prawa mogą jednak w niektórych przypadkach rozciągać odpowiedzialność za zobowiązania osób prawnych na ich wspólników. Spółkami kapitałowymi są spółka z
ograniczoną odpowiedzialnością i spółka akcyjna. Do grupy osób prawnych będziemy zaliczali również spółdzielnie, fundacje, stowarzyszenia i inne osoby prawne, którym przepisy prawa zezwalają na prowadzenie działalności gospodarczej.

Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością

Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą być tworzone przez jedną lub więcej osób. Dla jej powstania niezbędne jest:

zawarcie umowy spółki w formie aktu notarialnego,
wniesienie przez wspólników wkładów na pokrycie całego kapitału zakładowego, obecnie kwota
minimalna kapitału zakładowego wynosi 50 000 (pięćdziesiąt tysięcy) zł, a wartość nominalna udziału nie
może być niższa niż 50 (pięćdziesiąt) zł
powołanie zarządu,
ustanowienia rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej, jeżeli ustawa lub umowa spółki tak stanowi, w
spółce w której wysokość kapitału przekracza 500 000 (pięćset tysięcy) zł, a wspólników jest więcej niż
dwudziestu pięciu ustanowienie rady nadzorczej lub komisji rewizyjnej jest obowiązkowe,
wpis do rejestru przedsiębiorców.

Z chwilą wpisu do rejestru przedsiębiorców spółka uzyskuje osobowość prawną.
Organami obligatoryjnymi spółki z ograniczoną odpowiedzialnością są zgromadzenie wspólników i zarząd, natomiast organami fakultatywnymi mogą być rada nadzorcza lub komisja rewizyjna. Wspólnicy mają w spółce równe prawa i obowiązki, chyba że ustawa lub umowa spółki stanowią inaczej. Wspólnicy nie odpowiadają za zobowiązania spółki. W spółce mogą wystąpić udziały zwykłe i uprzywilejowane. Wspólnicy mają prawo do udziału w zysku (dywidenda). Wspólnikom przysługuje prawo kontroli ksiąg i dokumentów spółki. Organem podejmującym uchwały w podstawowych sprawach dotyczących funkcjonowania spółki jest zgromadzenie wspólników, na którym są reprezentowani wszyscy wspólnicy. Zgromadzenie wspólników może być zwyczajne i nadzwyczajne.

Zarząd prowadzi sprawy spółki i ją reprezentuje, składa się z jednego lub większej liczby członków. W przypadku powołania rady nadzorczej sprawuje ona stały nadzór nad działalnością spółki we wszystkich jej dziedzinach. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością mogą być tworzone w każdym prawnie dopuszczonym celu, w tym również w celu prowadzenia działalności gospodarczej.

Spółki akcyjne

Spółki akcyjne mają zdecydowanie charakter kapitałowy. Status prawny akcjonariuszy jest nieco odmienny od statusu wspólników w spółce z o.o. Przykładem może być prawo indywidualnej kontroli spółki przez wspólnika,
czy też możliwość wyłączania wspólnika, co w przypadku akcjonariusza jest niemożliwe.

Spółkę akcyjną może założyć jedna lub więcej osób, mogą to być zarówno osoby fizyczne, jak i prawne. Powstanie spółki akcyjnej musi być poprzedzone sporządzeniem statutu tej spółki w formie aktu notarialnego i zgromadzeniem kapitału akcyjnego w wysokości minimum 500 000 (pięćset tysięcy) złotych, przy czym nominał akcji nie może być niższy niż 0,01 zł (jeden grosz), oraz ustanowieniem władz spółki, tj. zarządu i rady nadzorczej. Z chwilą zawiązania spółki do czasu jej rejestracji powstaje spółka akcyjna w organizacji, która może być przedsiębiorcą. Spółka akcyjna podlega wpisowi do rejestru i z tą chwilą uzyskuje osobowość prawną. Akcjonariusze są zobowiązani do wniesienia pełnego wkładu na akcje, natomiast statut może dodatkowo zobowiązywać akcjonariuszy do określonych świadczeń na rzecz spółki. Akcjonariusze nie odpowiadają za zobowiązania spółki. Prawem akcjonariusza jest udział w zysku przeznaczonym na wypłatę dywidendy. Akcje mogą być akcjami na okaziciela lub akcjami imiennymi, mogą występować akcje zwykłe i uprzywilejowane dające określone uprzywilejowanie np. do prawa głosu lub prawa do dywidendy.

Zarząd prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych, może być jednoosobowy lub też może składać się z większej liczby osób.

Natomiast do wykonywania stałego nadzoru nad działalnością spółki powołuje się radę nadzorczą, do której kompetencji w szczególności należy ocena sprawozdania zarządu z działalności spółki oraz sprawozdania finansowego za ubiegły rok obrotowy. Najważniejszym organem spółki akcyjnej jest walne zgromadzenie, w którym uczestniczą uprawnieni akcjonariusze. Do kompetencji walnego zgromadzenia należy podejmowanie najważniejszych uchwał dotyczących funkcjonowania spółki .

Zarówno w spółce akcyjnej, jak i w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością kapitał spółki może być pokrywany
wkładami pieniężnymi lub aportem rzeczowym.

Spółka europejska

W przypadku spółek akcyjnych warto zwrócić uwagę, że formę spółki akcyjnej może przyjąć również utworzona,
na podstawie ustawy z dnia 4 marca 2005 r. o europejskim zgrupowaniu interesów gospodarczych i spółce europejskiej , spółka europejska. Ustawa uszczegóławia zasady tworzenia i funkcjonowania tych spółek zgodnie z Rozporządzeniem Rady Unii Europejskiej nr 2157/2001 . Spółka ta jest formą prawną dla prowadzenia
działalności gospodarczej poprzez połączenie potencjału przedsiębiorców prowadzących działalność na terenie co najmniej dwóch różnych krajów Wspólnoty. Powstanie spółki europejskiej możliwe jest poprzez połączenie się spółek akcyjnych lub też spółek akcyjnych i spółek z ograniczoną odpowiedzialnością w jedną spółkę. Do spółki
europejskiej stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu spółek handlowych o spółce akcyjnej ze zmianami wynikającymi z przywołanych wyżej aktów prawnych. Spółka posiada osobowość prawną oraz kapitał akcyjny, podając firmę należy dodawać skrót SE. Dodatkowym wymogiem jest ogłoszenie o rejestracji Spółki lub jej
wykreśleniu w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich (w celach informacyjnych). Rozporządzenie Rady
określa minimalny kapitał na kwotę nie niższą niż 120 000 Euro, jednak minimalna wysokość tego kapitału jest
uzależniona od wymogów prawa państwa członkowskiego. Statutowa siedziba spółki musi znajdować się na terytorium Wspólnoty, w tym samym państwie członkowskim, co siedziba zarządu. Siedziba spółki może zostać
przeniesiona do innego państwa członkowskiego bez potrzeby jej likwidacji czy też tworzenia nowej osoby prawnej. Ciekawym rozwiązaniem, które dopuszcza cytowana ustawa, jest struktura organów spółki europejskiej.
Organami tymi są: 1) walne zgromadzenie oraz rada nadzorcza i zarząd /system dualistyczny/ lub walne zgromadzenie i rada administrująca /system monistyczny/. Przy tym drugim systemie rada administrująca
prowadzi sprawy spółki i reprezentuje spółkę oraz sprawuje stały nadzór nad jej działalnością. Rada może powołać dodatkowo dyrektorów wykonawczych, którzy mogą reprezentować sprawy spółki.

Spółdzielnie

Jednym z podmiotów powoływanych do prowadzenia działalności gospodarczej są spółdzielnie, które działają na podstawie ustawy z dnia 16 września 1982 roku Prawo spółdzielcze . Spółdzielnia jest dobrowolnym zrzeszeniem nieograniczonej liczby osób, o zmiennym składzie osobowym i zmiennym funduszu udziałowym, które w interesie swoich członków prowadzi wspólną działalność gospodarczą. Dla założenia spółdzielni niezbędnych jest dziesięć osób fizycznych lub trzy osoby prawne, z wyjątkiem spółdzielni produkcji rolnej, gdzie założycielami może być pięć osób fizycznych. Spółdzielnia nabywa osobowość prawną z chwilą wpisania jej do Krajowego Rejestru
Sądowego. Spółdzielnie działają poprzez swoje organy, którymi są:

walne zgromadzenia,
rada nadzorcza,
zarząd.

Spółdzielnie prowadzą działalność gospodarczą na zasadach rachunku ekonomicznego przy zapewnieniu korzyści członkom spółdzielni. Spółdzielnie tworzą zasadnicze fundusze własne do których należą:

fundusz udziałowy powstający z wpłat udziałów członkowskich, odpisów na udziały członkowskie z podziału nadwyżki bilansowej lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach,
fundusz zasobowy powstający z wpłat przez członków wpisowego, części nadwyżki bilansowej lub innych źródeł określonych w odrębnych przepisach.

Spółdzielnie mogą także tworzyć inne fundusze własne. Wysokość wpisowego oraz wysokość i ilość udziałów do
objęcia przez członków określone są w statucie spółdzielni.

Fundacje

Dla realizacji celów społecznie lub gospodarczo użytecznych, w szczególności takich jak: ochrona zdrowia, rozwój gospodarki i nauki, oświata i wychowanie, kultura i sztuka, opieka i pomoc społeczna, ochrona środowiska oraz opieka nad zabytkami, może być ustanowiona fundacja. Podstawą prawną dla działania fundacji jest ustawa z 6 kwietnia 1984 roku o fundacjach . Fundację mogą ustanowić osoby fizyczne niezależnie od ich obywatelstwa i miejsca zamieszkania, bądź osoby prawne mające siedzibę w Polsce lub za granicą. Oświadczenie woli o
ustanowieniu fundacji powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Fundacja uzyskuje osobowość prawną z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego. Działalność fundacji opiera się na ustawie i statucie, który ustala fundator. W statucie określone są, między innymi, cele fundacji. Fundacja może prowadzić działalność gospodarczą w rozmiarach służących realizacji celów, przy czym postanowienie o prowadzeniu działalności gospodarczej musi być zawarte w statucie i uwidocznione w rejestrze. Dla prowadzenia działalności gospodarczej fundacja musi przeznaczyć środki majątkowe o wartości nie mniejszej niż 1 000 (tysiąc) zł. Działalnością fundacji kieruje jej zarząd, który również reprezentuje fundację na zewnątrz.

Stowarzyszenia

Obywatele polscy oraz cudzoziemcy mający miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej mają prawo zrzeszenia się w stowarzyszeniach, które działają zgodnie z ustawą z 7 kwietnia 1989 roku Prawo o towarzyszeniach. Stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządowym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych. Stowarzyszenia tworzą wyłącznie osoby fizyczne w liczbie co najmniej piętnastu założycieli.
Stowarzyszenia podlegają wpisowi w Krajowym Rejestrze Sądowym, w wyniku którego nabywają osobowość prawną. Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele oraz uchwala statut, w którym określone są władze stowarzyszenia.

Stowarzyszenie jest zobowiązane do powołania zarządu i organu kontroli wewnętrznej. Stowarzyszenia mogą prowadzić działalność gospodarczą, jednakże dochód z tej działalności służy realizacji celów statutowych i nie
może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Jednostki organizacyjne niebędące osobami prawnymi, którym przepisy ustaw przyznają zdolność prawną

Spółka jawna

Spółka jawna jest spółką osobową, która prowadzi przedsiębiorstwo pod własną firmą i nie jest inną spółką handlową. Umowa spółki winna być zawarta na piśmie pod rygorem nieważności i powinna zawierać, między
innymi, firmę i siedzibę spółki oraz przedmiot działalności spółki. Spółka jawna nie ma osobowości prawnej, ale ma zdolność prawną – może nabywać prawa, w tym własność nieruchomości i inne prawa rzeczowe, zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywaną. Istnieje obowiązek wpisania spółki jawnej do Krajowego Rejestru
Sądowego, przez co możemy uznać spółkę za tzw. kupca rejestrowego. Ponadto wpis do rejestru ma charakter konstytutywny, ponieważ spółka jawna powstaje dopiero z chwilą jego dokonania.

Kodeks spółek handlowych, obok zawarcia umowy spółki w formie pisemnej, nakłada na wspólników szereg praw i obowiązków wynikających z uczestnictwa w spółce. Zaliczyć do nich możemy:

prawo reprezentowania spółki, które rozciąga się na wszystkie czynności sądowe i pozasądowe związane z prowadzeniem działalności,
odpowiedzialność wspólnika wobec wierzycieli bez ograniczeń całym swoim majątkiem solidarnie z pozostałymi wspólnikami oraz ze spółką,
prawo i obowiązek każdego wspólnika prowadzenia spraw spółki,
prawo wspólnika do równego udziału w zyskach i uczestniczenia w stratach.

W spółce jawnej odpowiedzialność za zobowiązania spółki rozciąga się na wszystkich wspólników.

Spółka partnerska

Spółka partnerska jest spółką osobową utworzoną przez wspólników (partnerów) w celu wykonywania wolnego zawodu w spółce prowadzącej przedsiębiorstwo pod własną firmą. Umowa spółki musi być zawarta w formie aktu notarialnego, a spółka podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego i wpis ten ma charakter konstytutywny.
W spółce partnerskiej za zobowiązania partnerzy ponoszą odpowiedzialność samodzielnie. Partner nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki powstałe w związku z wykonywaniem przez pozostałych partnerów
wolnego zawodu w spółce, jak również za zobowiązania spółki będące następstwem działań lub zaniechań osób zatrudnionych przez spółkę na podstawie umowy o pracę lub innego stosunku prawnego, które podlegały
kierownictwu innego partnera przy świadczeniu usług związanych z przedmiotem działalności spółki. Umowa spółki może przewidywać, że jeden albo większa liczba partnerów godzą się na ponoszenie odpowiedzialności tak jak wspólnik spółki jawnej. Umowa spółki może przewidywać, że prowadzenie i reprezentowanie spółki powierza się zarządowi.

Partnerami mogą być tylko osoby upoważnione do wykonywania wolnego zawodu: adwokata, aptekarza, architekta, biegłego rewidenta, brokera ubezpieczeniowego, doradcy podatkowego, księgowego, lekarza, lekarza stomatologa, lekarza weterynarza, notariusza, pielęgniarki, położnej, psychologa, radcy prawnego, rzecznika patentowego, rzeczoznawcy majątkowego i tłumacza przysięgłego.

Spółka komandytowa

Spółka komandytowa jest szczególnym rodzajem spółki rejestrowej. Spółka mająca na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą jest spółką komandytową, jeżeli wobec wierzycieli za zobowiązania spółki przynajmniej jeden wspólnik (komplementariusz) odpowiada bez ograniczenia, a odpowiedzialność przynajmniej jednego wspólnika (komandytariusza) jest ograniczona. Umowa spółki komandytowej wymaga formy aktu notarialnego, a spółka powstaje z chwilą dokonania wpisu do rejestru. Nie posiada ona osobowości prawnej. Do
spółki komandytowej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące spółki jawnej. Zasadniczą odmiennością jest zróżnicowanie i ograniczenie odpowiedzialności wobec osób trzecich wspólników komandytariuszy, których dpowiedzialność ogranicza się do wysokości sumy komandytowej wpisanej do rejestru. Obowiązki wspólników
zwanych komplementariuszami kształtują się tak jak wspólnika w spółce jawnej. Odmiennie zostały sformułowane
dla komplementariusza, który:

odpowiada za zobowiązania spółki wobec wierzycieli tylko do wysokości sumy komandytowej,
nie ma prawa ani obowiązku prowadzenia spraw spółki, chyba że umowa spółki stanowi inaczej,
ma prawo do udziału w zyskach i stratach.

Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy umowy spółki albo prawomocnego orzeczenia sądu nie
pozbawiono prawa reprezentowania spółki.

Spółka komandytowo – akcyjna

Spółka komandytowo – akcyjna jest spółką osobową mającą na celu prowadzenie przedsiębiorstwa pod własną firmą, w której wobec wierzycieli za zobowiązania spółki co najmniej jeden wspólnik odpowiada bez ograniczeń (komplementariusz), a co najmniej jeden wspólnik jest akcjonariuszem. Powstanie spółki wiąże się z podpisaniem statutu spółki w formie aktu notarialnego. Spółka ta musi posiadać kapitał zakładowy, który nie może być niższy niż 50 000 (pięćdziesiąt tysięcy) zł. Akcjonariusz nie ponosi odpowiedzialności za zobowiązania spółki. Spółkę reprezentują wspólnicy – komplementariusze. Spółka podlega wpisowi do Krajowego Rejestru Sądowego i z tą datą uznaje się ją za utworzoną. Komplementariusze i akcjonariusze uczestniczą w zyskach spółki proporcjonalnie do wniesionych wkładów. Akcjonariusz jest obowiązany jedynie do świadczeń określonych w statucie. Akcjonariusz nie odpowiada za zobowiązania spółki. Spółkę reprezentują komplementariusze, których z mocy statutu lub prawomocnego orzeczenia sądu nie pozbawiono prawa reprezentowania spółki. Każdy komplementariusz ma prawo i obowiązek prowadzenia spraw spółki. Do sprawowania stałego nadzoru nad działalnością spółki we wszystkich dziedzinach jej działalności można ustanowić radę nadzorczą (w przypadku liczby akcjonariuszy przekraczających dwadzieścia pięć osób ustanowienie rady nadzorczej jest obligatoryjne). W spółce komadytowo – akcyjnej funkcjonuje walne zgromadzenie, w którym uczestniczą akcjonariusze i komplementariusze. Do kompetencji walnego zgromadzenia należy podejmowanie uchwał w najważniejszych sprawach spółki. Komplementariusze oraz akcjonariusze uczestniczą w zysku spółki proporcjonalnie do swoich wkładów wniesionych do spółki, chyba że statut stanowi inaczej.

Kryteria wyboru formy organizacyjno – prawnej dla prowadzenia działalności gospodarczej typu „spin – off’

Prowadząc rozważania dotyczące podjęcia działalności gospodarczej i wyboru formy organizacyjno-prawnej należy również rozważyć formy prawne ewentualnego współdziałania z innymi osobami. W tym przypadku musimy rozważyć, w pierwszej kolejności, czy podejmując działalność gospodarczą będziemy tworzyli formę prawną z udziałem szkoły wyższej. W takim przypadku musimy mieć świadomość bardzo rozbudowanych i złożonych procesów decyzyjnych w szkole wyższej, a tym samym proces dochodzenia do wspólnego prowadzenia działalności gospodarczej będzie bardzo złożony i długotrwały. Również w tym przypadku szkoła wyższa, zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, będzie musiała zabezpieczyć swój udział (w tym kapitałowy) i zagwarantować stały nadzór nad prowadzoną działalnością gospodarczą oraz przekazanym lub udostępnionym majątkiem. Udział szkoły wyższej w tak prowadzonej działalności wprowadzi większe sformalizowanie prowadzonej działalności gospodarczej. Dużym plusem zaangażowania bezpośredniego szkoły wyższej będzie natomiast zdecydowanie większa wiarygodność prowadzonej działalności gospodarczej. W przypadku podejmowania działalności gospodarczej typu „spin – off” przez studentów lub absolwentów szkół wyższych należy, w pierwszej kolejności, rozważyć jako formę prawną w szczególności formy cywilno – prawne tj. umowy zawierane przez przedsiębiorcę – studenta ze szkołą wyższą. Natomiast bezpośrednie tworzenie wspólnych form organizacyjno – prawnych ze szkołą wyższą dotyczyć będzie projektów zdecydowanie zaawansowanych, zarówno co do przedmiotu prowadzonej działalności, jak i trwałości tych działań w czasie.

ADMINISTRATIVE STEPS IN POLAND

Submission of an application for entry in the register of economic activities in the local City Hall
Check needed licenses
Application for a REGON number (in Statistical Office)
Make a stamp
Set up a Company account in Bank
Sign an agreement to rent local
Sign an agreement with the accounting
Payment of a fee
Submission of an application to the Tax Office
Application of the SocialSecurity (ZUS)
Application of the Local Labor Inspection
Application of the State Sanitary Inspection